کد مطلب:119121 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:157
ما، حجم وسیع دریای نهج البلاغه را پیش رو داریم كه كلمه كلمه اش، كوبنده تر از شلاق توفان بر گرده ی دریا و خروشان تر از هجوم هر موج بر صخره های ساحل، بر فكر و دل و جانمان فرود می آید. برق كلام (علی)، همواره بر دل و دیده مان تابان باد، تا در فروغ روشنش، همواره در صراط حق باشیم و این سوی خندق ولایت و در حصار و حصن حصین «آل پیامبر» باشیم. ای علی! ای پاك تر از سپیده، ای روحبخش تر از نسیم سحر، ای خورشید فروزان كمال، كه در آسمان تاریك و سپهر شب زده ی آن روزگار، درخشیدی و «رجب» را روشن كردی، روز را صفا بخشیدی، دامان قیرگون تاریخ را ستاره باران كردی، ای علی! ای عارف مسلح، ای قرآن ناطق، ای عدل مجسم، ای حقیقت مسلم، ای سرخوش از ساغر صفا، «فانی فی الله» بودی و جز ذات احدی در پیش دیده نداشتی. نه دل به غیر خدا سپردی و نه دیده به غیر حق دوختی. ای علی!... ای مظهر عزت خدا، ای دشمن كوب و دوست پرور و ضعیف نواز، ای ستم سوز و عدل ساز، ای فراتر از تعبیر... ای برتر از تفسیر، [صفحه 56] ای نشسته بر تارك زمان، ای خدایی مرد در زمین، «ابوتراب» زیباترین و دوست داشتنی ترین كنیه هایت بود و اخلاص تو، پیوند خاك با خدا بود، و شهادتت، آشتی خون و خاك!... ای عصاره ی هستی! ای شراره ی ایمان، ای نمونه ی بودن، خلیل حادثه! چراغ بادیه! ای جان محمد صلی الله علیه و آله و سلم كه همچون هاله ای، ماه درخشان رسالت را در برگرفته بودی و... همچون پروانه، با شمع وجود نبوی، عشق ها داشتی، ای چشمه ی كرامت، ای پیشوای داد! ناتوان و توانا، سیاه و سفید، عرب و عجم، تهیدست و زراندوز را، در برابر «حق»، به یك چشم نگاه می كردی. ناخالصان را به دور می افكندی. زرهای ناب و گوهرهای كمیاب را ارج می نهادی و می شناساندی و راه می نمودی. یاران دلباخته و فدایی ات، میثاق خون بستگانت، «شرطه الخمیست»، در ركابت و با اشاره و فرمانت، به جهاد می پرداختند. و تو روحشان بودی كه راهشان می نمایاندی، قوت بازویشان بودی و فروغ دیدگانشان و استقامت گامشان و برش شمشیرشان. ای علی!... ای میزان، ای پیشوای پاكی ها، ای شمشیر خدا، ای شیر خدا، ای در همه حال با خدا! كاری جز برای خدا نكردی، [صفحه 57] و... یك دم، جز برای حق، دم برنیاوردی، و جز برای اسلام، دم فرونبستی! ای خالص بی همتا! با این همه كرامت های خورشیدگون، حسودان را چه می توان كرد؟ كوردلان و تنگ چشمان و شب پرگان را چه می شود گفت؟ نهروانیان و پیروان جمل و فتنه گران اهل بغی، در نهروان و بصره و صفین، به جنگ تو برخاستند و عنودان و كین توزان، برای خاموش ساختن مشعل فضیلت هایت، به هر كاری دست زدند، زبان ها را بریدند، خون ها را ریختند، زندان ها را آكندند. اما... خورشید كرامت بار تو، همچنان تابید و همه جا را فراگرفت. زمین و زمان و تاریخ و جهان، از آوازه ی عدل و فضل و كمال تو پر شد. و كلامت، بر بام هستی، پلی از جاودانگی زد. و خطبه هایت، در زیر طاق و رواق عالم، طنین افكند.[1]. [صفحه 58] لو اجتمع الناس علی حب علی بن ابیطالب لما خلق الله النار:[2]. اگر همه ی مردم در دوستی (ولایت) علی بن ابیطالب اجتماع می كردند، خداوند متعال هرگز جهنم را نمی آفرید. رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم عنوان صحیفه المومن یوم القیامه حب علی بن ابیطالب علیه السلام:[3]. سرلوحه ی نامه ی عمل مومن در روز قیامت، دوستی و محبت علی بن ابیطالب علیه السلام است. رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم من اراد ان ینظر الی آدم فی علمه و الی نوح فی فهمه و الی یحیی بن زكریا فی زهده و الی موسی بن عمران فی بطشه، فلینظر الی علی بن ابیطالب:[4]. هر كه خواهد به علم و دانش آدم ابوالبشر و درك و فهم حضرت نوح و زهد و پارسایی یحیی بن زكریا و به دلیری و استواری موسی بن عمران بنگرد، باید به علی بن ابیطالب نگاه كند. پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم [صفحه 59]
ای علی!... ای همیشه مظلوم!
صفحه 56، 57، 58، 59.